Specifieke risico’s boven de 75 

Een spoedopname kan voor verwarring zorgen bij oudere patiënten. Ze worden verzorgd in een vreemde omgeving. Ook de artsen en verpleegkundigen die voor de diverse onderzoeken langskomen, zijn voor hen onbekenden. 

“Op een urgentiedienst is het bovendien onmogelijk fulltime bewaking aan bed te voorzien. Patiënten die alleen zijn, proberen soms zélf op te staan om naar het toilet te gaan, in plaats van het belsysteem te gebruiken. Dat kan valpartijen en kwetsuren veroorzaken. Ouderen die te lang liggen, riskeren dan weer doorligwonden. Ook nuchter blijven voor bepaalde onderzoeken is niet zonder gevaar. 75-plussers die met malnutritie kampen, lopen daardoor extra risico op ondervoeding”, aldus Vermeersch. 

Communicatie, opleiding en Geriatrische Liaison

Om dergelijke risico’s tot een minimum te beperken en de patiënt snel en efficiënt te helpen, geldt een strikte meldingsplicht voor de urgentieteams. Ze moeten verschillende screeningsprofielen invullen én digitaal registreren in het medisch patiëntendossier (KWS). 

“Het spreekt voor zich dat ook een permanente vorming van onze teams in deze onontbeerlijk is. Jaarlijks zijn er opleidingen en infomomenten over diverse thema’s als decubitus, wondzorg, ondervoeding, slikproblemen of valrisico. Naast de interne communicatie staat ook informatie naar (én van) de familie, de huisarts en de woonzorgcentra centraal. Dit is immers van fundamenteel belang om rekening te kunnen houden met antecedenten, medicatie of wilsbeschikking”, besluit Hoddaers.